Перевод: со всех языков на английский

с английского на все языки

ergastuli N N

  • 1 ergastulum

        ergastulum ī, n    a workhouse, house of correction, penitentiary: homines ex ergastulis empti: ductus in ergastulum, L.— Plur, the inmates of a workhouse, penitentiary convicts: quibusdam solutis ergastulis, Cs.: inscripta, branded galleyslaves, Iu.
    * * *
    I
    convicts (pl.); chain gang; inmates of a workhouse/penitentiary
    II
    prison; prison on estate where refractory slaves worked in chains; workhouse

    Latin-English dictionary > ergastulum

  • 2 dētrīmentum

        dētrīmentum ī, n    [de + 1 TER-], that which is worn away: ergastuli detrimenta (of men), wrecks of the work-house, Cu.— Wear and tear, loss, damage, detriment: exercitūs, Cs.: militum, Cs.: existimationis, N.: de te fieri detrimenti nil potest, T.: detrimenta communia: Detrimenta ridet, losses (of property), H.: adferre, to cause, Cs.: magnis inlatis detrimentis, Cs.: accipere, to suffer: militum, Cs.: res p. detrimentum fecit: in bonum vertere, Cs.: sine magno rei p. detrimento: alia facinora praedae magis quam detrimento fore S.: amicitiam populi R. sibi non detrimento esse, Cs.: quae detrimento nobis esse possint.—Esp., in the formula, by which unlimited power was intrusted to magistrates: dent operam consules, ne quid res p. detrimenti capiat, Cs.: ne quid detrimenti res p. accipiat.— The loss of a battle, defeat, overthrow: tot detrimentis acceptis, Cs.: parvulum, Cs.
    * * *
    diminishment, material reduction; detriment; harm/loss/damage; reverse/defeat; defeat, loss of battle; overthrow

    Latin-English dictionary > dētrīmentum

  • 3 cito

    1.
    cĭtŏ, adv., v. cieo, P. a. fin.
    2.
    cĭto, āvi, ātum ( part. perf. gen. plur. citatūm, Att. ap. Non. p. 485; inf. pass. citarier, Cat. 61, 42), 1, v. freq. a. [cieo].
    I.
    To put into quick motion, to move or drive violently or rapidly, to hurl, shake, rouse, excite, provoke, incite, stimulate, promote, etc. (mostly post-Aug. and poet.; in earlier authors usu. only in P. a.):

    citat hastam,

    Sil. 4, 583:

    arma,

    Stat. Th. 8, 124:

    gradum,

    Claud. VI. Cons. Hon. 510:

    urinam,

    Cels. 2, 19:

    pus,

    id. 5, 28, n. 13:

    umorem illuc,

    id. 4, 6:

    alvum,

    Col. 7, 9, 9:

    ubi luctandi juvenes animosa citavit gloria,

    Stat. Th. 6, 834. —
    2.
    Of plants, to put or shoot forth:

    virgam,

    Col. 3, 6, 2; 4, 15, 2:

    radices,

    id. 5, 5, 5; id. Arb. 10, 3; Pall. Feb. 9, 6.—
    B.
    Trop.:

    isque motus (animi) aut boni aut mali opinione citetur,

    be called forth, Cic. Tusc. 3, 11, 24 Orell. N. cr. (cf.:

    motus cieri,

    id. ib. 1, 10, 20).—
    II.
    (Like cieo, 2.) With reference to the termination ad quem, to urge to, call or summon to (class.; esp. freq. in lang. of business;

    syn.: voco, adesse jubeo): patres in curiam per praeconem ad regem Tarquinium citari jussit,

    Liv. 1, 47, 8; id. 3, 38, 6 and 12:

    senatum,

    id. 9, 30, 2:

    in fora citatis senatoribus,

    id. 27, 24, 2:

    tribus ad sacramentum,

    Suet. Ner. 44; cf. Cat. 61, 43:

    judices citati in hunc reum consedistis,

    Cic. Verr. 2, 1, 7, § 19:

    citari nominatim unum ex iis, etc., i. e. for enrollment for milit. service,

    Liv. 2, 29, 2; id. Epit. libr. 14; Val. Max. 6, 3, 4.—
    B.
    Esp.
    1.
    In law, to call the parties, to see whether they are present (syn.:

    in jus vocare, evocare): citat reum: non respondet. Citat accusatorem... citatus accusator non respondit, non affuit,

    Cic. Verr. 2, 2, 40, § 98; 2, 2, 38, § 92; id. Div. in Caecil. 13, 41;

    so of those accused,

    id. Verr. 2, 2, 38, § 92; id. Mil. 19, 50; Suet. Tib. 11; 61.—And of the roll of a gang of slaves:

    mancipia ergastuli cottidie per nomina,

    Col. 11, 1, 22 al. —Hence, to accuse:

    cum equester ordo reus a consulibus citaretur,

    Cic. Sest. 15, 35; Vitr. 7 praef.;

    and facetiously,

    Plaut. Curc. 1, 3, 6.—With gen. of the charge or penalty:

    omnes ii... abs te capitis C. Rabirii nomine citantur,

    Cic. Rab. Perd. 11, 31; cf.:

    ne proditi mysterii reus a philosophis citaretur,

    Lact. 3, 16, 5.—Of witnesses:

    in hanc rem testem totam Siciliam citabo,

    Cic. Verr. 2, 2, 59, § 146; Suet. Caes. 74; Quint. 6, 4, 7.—
    b.
    Beyond the sphere of judicial proceedings: testem, auctorem, to call one to witness, to call upon, appeal to, quote, cite:

    quamvis citetur Salamis clarissimae testis victoriae,

    Cic. Off. 1, 22, 75:

    quos ego testes citaturus fui rerum a me gestarum,

    Liv. 38, 47, 4:

    poëtas ad testimonium,

    Petr. 2, 5:

    libri, quos Macer Licinius citat identidem auctores,

    Liv. 4, 20, 8.— To call for votes or opinions in the senate, haec illi, quo quisque ordine citabantur, Plin. Ep. 9, 13, 18.—Of an appeal to a god for aid, etc., Ov. F. 5, 683; Cat. 61, 42.—
    2.
    (Like cieo, II. C.) In gen., to mention any person or thing by name, to name, mention, call out, proclaim, announce (rare but class.;

    syn. laudo): omnes Danai reliquique Graeci, qui hoc anapaesto citantur,

    Cic. Fin. 2, 6, 18: victorem Olympiae citari; cf. Nep. praef. § 5; Liv. 29, 37, 9; Stat. Th. 6, 922:

    paeanem,

    to rehearse, recite, Cic. de Or. 1, 59, 251:

    io Bacche,

    to call, Hor. S. 1, 3, 7 (cf.:

    triumphum ciere,

    Liv. 45, 38, 12, infra cieo, II. C. 2.); Col. 11, 1, 22.—Hence, cĭtātus, a, um, part., driven, urged on, hastened, hurried; and P a., quick, rapid, speedy, swift (opp. tardus; class.).
    A.
    Prop., freq.:

    citato equo,

    at full gallop, Caes. B. C. 3, 96; Liv. 1, 27, 7; 3, 46, 6; so,

    equis,

    id. 1, 5, 8; cf. Verg. A. 12, 373 al.:

    jumentis,

    Suet. Ner. 5:

    pede,

    Cat. 63, 2:

    tripudiis,

    id. 63, 26:

    citato gradu,

    Liv. 28, 14, 17:

    passibus,

    Sen. Hippol. 9:

    axe,

    Juv. 1, 60:

    citatum agmen,

    Liv. 35, 30, 1:

    citatiore agmine ad stativa sua pervenit,

    id. 27, 50, 1; so,

    citatissimo agmine,

    id. 22, 6, 10 al.:

    amnis citatior,

    id. 23, 19, 11:

    flumen,

    Sen. Herc. Fur. 178:

    nautae,

    Prop. 1, 8, 23:

    rates,

    Sen. Hippol. 1048; Luc. 8, 456:

    currus,

    Sil. 8, 663:

    Euro citatior,

    Sil. 4, 6:

    alvus citatior,

    Plin. 7, 15, 13, § 63.—Also instead of an adv. (cf. citus, B.):

    Rhenus per fines Trevirorum citatus fertur,

    Caes. B. G. 4, 10:

    ferunt citati signa,

    Liv. 41, 3, 8:

    penna citatior ibat,

    Sil. 10, 11.—
    B.
    Trop., quick, rapid, vehement, impetuous:

    argumenta acria et citata,

    Quint. 9, 4, 135;

    and transf. to persons: in argumentis citati atque ipso etiam motu celeres sumus,

    id. 9, 4, 138:

    Roscius citatior, Aesopus gravior fuit,

    id. 11, 3, 111; 11, [p. 346] 3, 17:

    pronuntiatio (opp. pressa),

    id. 11, 3, 111:

    citatior manus (opp. lenior),

    id. 11, 3, 102:

    soni tum placidi tum citati,

    Gell. 1, 11, 15.— Adv.: cĭtātē, quickly, speedily, nimbly, rapidly (perh. only in the two foll. examples):

    piscatores citatius moventur,

    Quint. 11, 3, 112:

    ut versus quam citatissime volvant,

    id. 1, 1, 37.

    Lewis & Short latin dictionary > cito

  • 4 recognosco

    rĕ-cognosco, gnōvi, gnĭtum, 3, v. a.
    I.
    To know again, recollect, recall to mind, recognize, i. q. recordor (class.;

    esp. freq. in Cic.): se non tum illa discere, sed reminiscendo recognoscere,

    Cic. Tusc. 1, 24, 57 (just before, recordari); cf. id. Verr. 2, 1, 12, § 32:

    fugam et furtum,

    id. ib. 2, 2, 6, §

    18: ea, quae scit, mecum recognoscere,

    id. ib. 1, 5, 15; cf. id. Cat. 1, 3, 6:

    noctem illam superiorem mecum recognosce,

    id. ib. 1, 4, 8; Liv. 44, 38:

    cum te penitus recognovi, timere desino,

    Cic. Deiot. 2, 4; cf.:

    personas quasdam,

    id. Mil. 6, 6: in quibus (litteris) mirificum tuum erga me amorem recognovi, Cass. ap. Cic. Fam. 12, 12, 1; so,

    res (suas),

    Liv. 5, 16:

    spatia certaminum,

    Tac. H. 2, 70:

    dona templorum,

    id. Agr. 6:

    cuncta loca,

    Ov. M. 11, 62:

    sacra eruta annalibus,

    id. F. 1, 7; cf.:

    ille se imperatorem cognosceret,

    feel himself, Capitol. Gord. 30. —
    II.
    To look over, review, investigate, examine, inspect, i. q. recenseo (so most freq. since the Aug. per.):

    quoniam non recognoscimus nunc leges populi Romani sed aut repetimus ereptas aut novas scribimus,

    Cic. Leg. 3, 16, 37:

    socios navales,

    Liv. 42, 31; cf. Front. Strat. 4, 6, 3:

    peregrinos,

    Just. 43, 4, 11:

    equitum turmas,

    Suet. Aug. 37; 38; id. Tib. 61; Just. 43, 4, 11:

    agros,

    Liv. 42, 8, 9: ergastula, Suet. [p. 1535] Aug. 32:

    supellectilem Darei et omnem pecuniam,

    Curt. 5, 1, 23:

    mancipia ergastuli,

    Col. 1, 8, 16:

    instrumentum rusticum,

    id. 11, 1, 20:

    numerum (gregis, militum),

    id. 8, 11, 2; Just. 3, 1, 7:

    praedam,

    id. 11, 14, 8:

    sigillum,

    App. M. 10, p. 243, 8.— Poet.: (Caesar triumphans) Dona recognoscit populorum, surveys, * Verg. A. 8, 721. —
    B.
    In partic., to examine a writing in respect to its genuineness and value; to certify, authenticate:

    tabulas in foro summā hominum frequentiā exscribo... Haec omnia summā curā et diligentiā recognita et collata et ab hominibus honestissimis obsignata sunt,

    Cic. Verr. 2, 2, 77, § 190; cf.:

    decretum Pompeii,

    id. Balb. 5, 11:

    codicem,

    id. Vatin. 2, 5:

    descriptum et recognitum,

    Dig. 10, 2, 5; Inscr. Grut. 214; 573:

    libellos recognoscere et emendare,

    to revise and correct, Plin. Ep. 4, 26, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > recognosco

См. также в других словарях:

  • ERGASTULUM — proprie locus, ubi servi, si quid commisissent, vincti detinebantur, gravioris aliquo laboris genere exercendi: quemadmodum in Sophronisterii, domibusque Disciplinaribus, hodiequeve fieri aslodet. Includebantur illi privatâ heri auctoritate.… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • HYDRARGYRO-STATICUM Experimentum — quo plures Philosophi in Physicis, vacuum admitti posse, contendunt, sic habet: Esto vas vitreum seu tubus oblongus, qui in supremitate globum habeat, ex quo foramen canalis paulatim et sensim diminuendo excurrat. Repleto Mercurio globulo, alteri …   Hofmann J. Lexicon universale

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»